MATINDI ang utos ni Pangulong Duterte sa kanyang Gabinete hinggil sa paglutas ng land conversion cases: Repasuhin at bilisan ang mga pamamaraan sa pagpapatibay ng mga aplikasyon sa land conversion upang maiwasan ang mga katiwalian.

Sa kanyang tagubilin na may kaakibat na panggagalaiti, lumilitaw na nagkaroon ng mistulang pagpapabaya ang kinauukulang mga kagawaran—Department of Agrarian Reform (DAR), Department of Agriculture (DA), at Department of Environment and Natural Resources (DENR)—na naging dahilan ng pagkabalam sa paglutas ng mga land conversion cases. Bunga nito, bumagal din ang pag-usad ng mga programang pangkabuhayan, panlipunan tungo sa pangangalaga ng kapaligiran.

Ang land conversion program ng gobyerno ay kinapapalooban, sa aking pagkakaalam, ng paggamit ng mga nakatiwangwang na lupain para sa kapaki-pakinabang na proyekto para sa kapakinabangan ng sambayanan, lalo na ng tinatawag na nasa laylayan ng mga komunidad. Ang naturang mga lupain ay maaaring pagtayuan ng mga negosyo na inaasahang magbibigay ng trabaho sa sambayanan; doon din manggagaling ang kanilang ikabubuhay.

Sa implementasyon ng nabanggit na programa, hindi marahil kalabisang ipagunita sa administrasyon na marapat na maging mahigpit sa pagpapatibay ng mga aplikasyon sa land conversion. Hindi dapat maisakripisyo rito ang ating mga sakahan o agricultural land na pinagtataniman ng palay, mais at maging iba pang pananim na tulad ng sibuyas, bawang at iba pa.

Totoo, hindi dapat pakiputin o paliitin ang lawak ng ating mga bukirin. Manapa, marapat na palawakin pa ang mga ito upang lalong umapaw ang ating ani. Sa gayon, magiging madali ang pagtatamo natin ng sapat na produksiyon. At hindi malayo na matupad ang ating mga pangarap na ang Pilipinas ay magiging isa nang rice exporting country, sa halip na manatiling isang rice importing country.

Kailangang mahadlangan ang hangarin ng ilang pasimuno sa pagtatayo ng housing projects sa malalawak na agricultural land. Sila ang nagiging balakid sa pagsulong ng ating agricultural program.

Ang gayong grupo ng mga negosyante ang maituturing na mga salot sa agrikultura—mga hadlang sa pagkakaroon natin ng sapat na ani para sa sambayanan at sa bansa.